De behandeling van rheumatisme door bijensteken.
(Vervolg blz. 56, april ’06)
De methode, volgens welke men de steken aanbrengt, is uiterst eenvoudig. Men grijpt de bij tusschen duim en wijsvinger, laat haar op de gekozen plaats den angel in 't vleesch brengen, doodt daarna 't dier, door 't samen te knijpen. De in de wond achterblijvende angel wordt eerst verwijderd als z'n automatische bewegingen geheel hebben opgehouden en dus 'n zoo groot mogelijke hoeveelheid van 't gif in de wond is opgenomen. (6)
Als Dr. Tere z'n kuur op een zijner patiënten wenscht toe te passen, geschiedt dit niet dan na zorgvuldig onderzoek. De eerste drie dagen zijn proefdagen; eerst daarna besluit de arts of met de behandeling zal worden voortgegaan, dan wel of hij er vanaf moet zien. In 't eerste geval durft Dr. Tere bijna voor de genezing instaan.
Aanvankelijk wordt slechts één steek per dag toegebracht en wel aan de strekzijde der ledematen of op den rug. Sterke patiënten, d.w.z. patiënten die den bijensteek goed verdragen, kunnen er al spoedig drie ontvangen. Langzamerhand wordt 't aantal toegebrachte steken vergroot. Maar wijl 'n arts geen ziekten, doch uitsluitend zieken behandelt, is natuurlijk niet aan te geven hoe groot dat aantal steken na 'n bepaalden tijd kan zijn. Menig maal heeft Dr. Tere dagen achtereen 'n patiënt met 150 steken per dag behandeld. In 't algemeen durft hij echter niet meer dan 100 steken per dag aan te raden.
De kuur duurt één of twee jaar; in enkele gevallen zelfs drie jaar. Zij is uiterst pijnlijk en wordt in vele gevallen op den duur nog pijnlijker, dan in den beginne. Maar 't einde kroont 't werk; wie volhoudt wordt genezen.
Onder deze omstandigheden is ‘t te begrijpen, dat slechts weinig lijders den moed hebben de kuur te ondergaan en dat bijna geen arts haar durft toepassen.
Voor eenige jaren heeft Dr. Joseph Langer te Praag 'n nauwkeurig scheikundig onderzoek ingesteld naar den aard van 't bijengif. Dr Tere hoopt dat dit nieuwe onderzoek er toe leiden mag 'n weg te vinden waarlangs 't mogelijk zal zijn, ‘t bedoelde gif op minder martelijke wijze in 't menschelijk lichaam te brengen. En anders stelt hij zijn hoop op de serumtherapie (7), wanneer 't gelukt, zal zijn een of ander dier geheel ongevoelig voor 't bijengif te maken.
Van welke groote waarde nu ook de bijensteek moge zijn, om 't rheumatisme tot staan te brengen, 't spreekt bijna van zelf dat alle wijzigingen welke tengevolge der ongesteldheid in 't lichaam ontstaan moeten zijn, niet meer hersteld kunnen worden. Tegen vervormde hartkleppen, tegen woekeringen in 't bindweefsel, in 't kraakbeen en in de beenderen, tegen vernietigde of geheel gewijzigde weefsels helpen bijensteken niet meer.
Uit onze losse aanteekingen meenen wij hiermede 't belangrijkste uit de geneeswijze van Dr. Tere meegedeeld te hebben. Wij weten niet beter of hij is de eenige Europeesche arts; die over ‘n rijke ervaring op dit gebied te beschikken heeft. Wie meer omtrent de behandeling van rheumatisme door bijensteken wenscht te weten, zoeken in de zittingsverslagen der k. k. Gesellschaft der Aerzte in Wien over 1888 en 1903, waarin de verslagen der lezingen van Dr Tere voor dat lichaam zijn opgenomen.
Na 't bovenstaande behoeven wij nauwelijks te zeggen, dat wij ‘t ieder ten zeerste afraden op eigen gelegenheid de geneeswijze van Dr. Tere of op zich zelf, of op een zijner verwanten toe te passen. Alleen 'n arts kan de volle verantwoordelijkheid voor ‘n dergelijk ernstig middel, al belooft ‘t nog zulke gunstige resultaten, op zich nemen
F.C. van Brussel, Apeldoorn, Febr. 1906.
(6). Wanneer ‘n bij ons steekt en haar angel in ons lichaam achterlaat, gaat deze, ook al is hij van 't lichaam der bij gescheiden, voort zich te bewegen en nog meer gif uit de gifblaas in de wond te pompen. Deze bewegingen heeten automatisch, omdat zij werktuigelijk, onafhankelijk van den wil van 't dier plaats hebben
(7). Serum = bloedwei; therapie = geneeswijze; serumtherapie = geneeswijze met behulp van bloedwei, dat een of ander dier wordt afgetapt en onder de huid of in de aderen van den patiënt wordt ingespoten