UIT DE PRACTIJK.
Carbolineum. Naar aanleiding van het artikeltje in het februarinummer (1907 “Van over de grenzen”) van den loopenden en een gelijkluidend in den tweeden jaargang (oktober 1899, “Carbonileum”) van dit Maandschrift, het volgende uit eigen ervaring.
De schrijver van laatstgenoemd artikel meende, dat carbolineum den ijmker niet genoeg kon worden aanbevolen, o.a. ook als apifuge of bijenafwerend middel.
Maar als zoodanig is het m. i. wel allerminst aan te bevelen. De sterke, doordringende — haast niet kwijt te raken — stank vind ik veel erger last aan de handen dan dien van een paar bijensteken. Daarbij schijnt het de bijen eer woedend te maken, dan ze af te schrikken. Als bederfwerend middel voor woningen en gereedschappen voldoet carbolineum vrij goed, mits men het . . . . . lang te voren gebruikt
In den winter van 1904/'05 behandelde ik een paar nieuwe korven flink met carbolineum en deed ze 'n paar dagen goed drogen in de vrije lucht. Eenige maanden later wilde ik ze gereed maken om zwermen in te doen, doch de sterke geur schrikte me af; daarbij bleven ze uitwendig smerig en vettig, kleverig op 't gevoel. Om dezelfde reden waren deze korven niet eens geschikt om zwermen te scheppen; de bijen wilden er niet of moeilijk in gaan. Gevolg: de „geurige" korven werden ter zijde gezet en pas 't volgend jaar, lente 1906, voor zwermen gebruikt. Toen werkten de bijen er evengoed in als die van andere, niet-besmeerde korven.
Tegen regen en andere invloeden van 't weer, zijn deze "bruintjes" nu vrij goed beschut; toch voldeden de geverfde korven, ons ook in dit opzicht, nog steeds veel beter. Het verven der bijenwoningen, zoowel korven als kasten, met goeden olieverf in zeer lichte kleur, maakt die woningen sierlijk en duurzaam.
Nog merkten we, dat carbolineum, aangewend op hout en dus ook op kastenwanden, spoediger indroogt en vlugger den sterken geur verliest, dan bij de poreuse stroowanden van korven. Tegen vocht en rotting behoedt het — mits bij herhaling aangewend - uitstekend; toch meenen wij dat carbolineum en bijen twee zijn, die slecht bij elkaar passen.
W.A. OTTEN.