Het reizen met de bijen per spoor.
Meer en meer wordt ingezien van hoe groot belang het is met de bijen te reizen, ten einde van de dracht elders te kunnen profiteeren, als deze op de eigen woonplaats ontbreekt. Met name is hiervoor de heide aangewezen. Zij, die het deden, zullen althans dit jaar er zeker geen spijt van hebben gehad. Toch zijn er altijd nog velen, die hun volken thuis houden, al kunnen de bijen daar ternauwernood ophalen wat zij zelven noodig hebben en dat terwijl de heide nektar in overvloed biedt!
Een van de redenen van dit thuis blijven is, dat men opziet tegen het vervoer, althans als de afstand zoo groot is dat dit per spoor moet geschieden. Want dan is het vervoer niet gemakelijk, onderweg moet worden overgeladen, er is veel risico, de kosten zijn niet gering enz. Inderdaad werden vroeger meermalen zulke klachten geuit, die maar al te vaak niet ongegrond bleken. Daarom te meer verheugt het mij van geheel andere ervaringen te mogen getuigen door onze Afdeeling te Voorburg ditmaal verkregen.
Wij richtten een schrijven aan den Chef van den dienst van het vervoer bij de Ned. Spoorwegen te Utrecht met verzoek een wagon beschikbaar te willen stellen en deze dadelijk te laten doorzenden. Aan dit verzoek is op de meest gereede wijze voldaan. Den avond te voren was er op het station te Voorburg een wagon waarin de volken door ons naar onzen wensch konden worden geplaatst. Deze vertrok 's morgens vroeg en was reeds om 12.17 te Assel (bij Apeldoorn). Daarbij hadden wij slechts te bevrachten als ijlvrachtgoed, zoodat de kosten vrij gering waren (ƒ 2,42 per 100 K.G. + stations- en zegelkosten).
Terug ging het evenzoo.
Wat ons werd toegestaan, zal anderen zeker evenmin worden geweigerd.
Men denke er aan een postzegel in te sluiten voor antwoord en vrage aan een veewagon met Westinghouserem.
Een woord van hartelijken dank tenslotte aan de Dir. der Spoorwegen is hier zeker niet misplaatst.