Teelt van Raathoning.
(Vervolg).
Gewoonlijk verzendt men hem in een vat of bus, meermalen heb ik hem in emmers zien verhandelen. De vormelooze stukken sluiten niet aaneen en meermalen worden geheele stukken raat ingedrukt, waardoor alweer lekkerij ontstaat. Hieraan is evenwel als tweede moeilijkheid verbonden, dat bij verzending in een emmer de consument vaak gedwongen is, meteen den emmer te koopen.
Practischer verpakking is zeer zeker die in een plat kistje. Een aantal van deze kistjes worden opeen gestapeld en in een krat verpakt. Op het bovenste kistje komt natuurlijk een deksel. De kans op raatbreuk is hierbij aanmerkelijk minder, doch het bezwaar van den horizontalen stand is niet opgeheven.
Een groote verbetering was de invoering van het sectiestelsel. Dit bestaat uit de plaatsing van houten beschotten in een speciaal daarvoor gebouwde honingkamer (sectiekamer): Tusschen die beschotten van zeer dun latwerk passen kleine raampjes. Als deze raampjes geheel volgebouwd en gevuld zijn, bevatten zij ongeveer een pond honing. Het houten lijstje kan wel tegen een stootje en wanneer alle gevulde cellen verzegeld zijn, is lekkerij uitgesloten. Deze secties laten zich ook veel gemakkelijker verpakken. In een passend kistje, verticaal (dus in natuurlijken stand) naast elkaar geplaatst, gescheiden door vetvrij papier en op het deksel: „voorzichtig!, dit boven", is goede overkomst bijna zeker.
De secties hebben bovendien door hun kleinen vorm, als ze geheel verzegeld zijn, iets aantrekkelijks. Zij zien er smakelijk uit en worden in de fijnere winkels dan ook grif verkocht tegen flinken prijs. Een nadeel is evenwel, dat de teelt soms moeilijkheden met zich brengt. De bijen willen vaak niet in de sectiekamer en allerlei kunstmiddelen moeten toegepast worden „om hen in dat houtpakhuis te drijven", zooals wijlen onze Grootmeester in de bijenteelt F. Aug. Kelting zeide. In de tweede plaats zijn deze sectiekamers nogal duur en dus voor den imker, die de bijenteelt om financiëele motieven beoefent, niet aan te raden.
Het is evenwel niet moeilijk, een gewone honingkamer om te bouwen in een soort sectiekamer. Men heeft daartoe van dun hout slechts kleine raampjes te maken, waarvan eenige naast elkaar in een honingkamerraam passen. Door middel van tweemaal rechthoekig gebogen ijzerdraadjes kunnen zij tegen uitvallen behoed worden zoolang de bijen de zaak nog niet met propolis hebben bevestigd. Deze secties worden voorzien van een ± 2 c.M. breed strookje kunstraat. De bijen weten dan waar ze beginnen kunnen en bouwen bij eenige dracht van eigen was de sectie vol.
Ook geheel verzegelde honingkamerramen kunnen als raathoning verkocht worden. Verleden jaar zag ik in een winkel in Amsterdam zoo'n verzegeld raampje in de vitrine liggen. Het raampje was afgedekt met een stuk mika-papier en lag in een plat kistje dat van binnen belegd was met een wit kant-papiertje. Zóóiets wil gekocht worden en levert gemakkelijk een rijksdaalder op. Imkers, de oogelijkheid van Uw product is de helft reeds van den verkoop, en driekwart reeds van de prijs!
Deze verzegelde raathoning in een honingkamer levert de minste risico op bij het vervoer. Men zaagt beide oortjes van het raampje af en plaatst het in natuurlijken stand in een kistje dat vooraf pasklaar is gemaakt, d.w.z. hoogte en lengte (binnenwerks) correspondeeren met hoogte en lengte buitenwerks van het honingkamerraam. Een raampje verzegelde raathoning wordt omwikkeld met vetvrij papier en in verticale (natuurlijke) stand tegen een zijwand van het kistje geplaatst. Daartegen komt een reep karton, evengroot als het raampje. Nu wordt door den wand van het kistje aan weerszijden een dun spijkertje geslagen dat van binnen uitsteekt en het carton tegen de raat gedrukt houdt. Hiertegen komt weer een in veltvrij papier gewikkelde raat met een strook karton enz. tot het kistje vol is. Vervolgens komt het deksel op het kistje, en wordt langs de randen vastgespijkerd. Er op komt het traditioneele: „voorzichtig s.v.p, dit boven!" en nu kan men met een gerust geweten de verzending wagen. Zóó verpakt, kan deze raathoning zonder te lijden de verste reizen maken. De raampjes heeft men spoedig genoeg weer gemaakt uit een ringellatje of uit raampjes hout.
J.B.H. JANSEN v.d. WORP.