Zullen we den carbollap gebruiken?
Men heeft mijn meening gevraagd over den carbollap, welke in ons land al meer en meer wordt gebruikt, zeker omdat hij krachtig werkt. Een „Imker" schreef in 't November nr. van een onzer bijenteeltbladen: „de bijen poetsen de plaat zoo hard ze kunnen."
Onze oude ervaren strookorfimkers waren kalme menschen, die hun bijen niet of weinig berookten met hun pijpje. Onze nieuwe, onervaren en dikwijls nerveuze imkers gebruiken met hun berookers meestal te veel rook. Voor hen is het gemakkelijk, wanneer ze zich van den sterk werkenden carbollap kunnen bedienen.
Gezuiverde of ongezuiverde carbol is een vergif. Het doodt kiemen en vernietigt planten- en dierencellen. Het wordt door de huid van den mensch opgezogen, wanneer men het er meede in aanraking brengt. Het komt dan in het bloed en wordt door de nieren weer uitgescheiden, en heeft daar de gelegenheid een deel van het weefsel van 't prachtig gebouwde filtreerapparaat aan te pakken en te verwoesten. Bij eenige langdurige opneming van carbol zijn nierziekten 't gevolg. De medische wetenschap heeft het indertijd voor sommige doeleinden toegepast, doch heeft het weer moeten verlaten.
Nu passen de imkers het toe op hun bijtjes. Men zal mij zeggen, dat deze er niet direct mee in aanraking komen, doch dat de reuk haar verjaagt. Men moet echter bedenken, dat van een stof die reuk geeft, b.v. kamfer, heel kleine deeltjes uitgaan. Het stukje kamfer wordt al kleiner. Zoo gaan er van het carbol in den lap heel kleine deeltjes carbol uit, die als een nevel de bijen en de raten treffen, wanneer men den carbollap op de raampjes legt. De bijen vinden dat zoo hinderlijk en benauwend dat ze onder knarsend geluid: „de plaat poetsen zoo hard ze kunnen." Ze moeten voor het gif weg.
De bijen zijn heel teere schepsels, met uiterst teere organen. Bezie onder het mikroskoop b.v. de ademhalingsbuizen met haar wonderlijk fijne vertakkingen, het prachtige fijne zenuwstelsel enz. Men heeft nooit nagegaan, welken invloed het carbolgif heeft op al die fijne organen en vooral op de Malpighische vaten, welke bij de honigbijen ongeveer de rol vervullen als bij ons de nieren.
Het „bijenkind", het broed is nog veel teerder en daarom nog gevoeliger voor koude, slechte voeding en .... gif, dan de bij zelf.
Geleidelijke verwoesting van organen geeft steeds trager functioneering en maakt elk organisme, plant, dier of mensch vatbaar voor infectieziekten.
Waarom heerscht voortdurend in de laatste tijden in sommige landen en vooral Amerika zoo hevig de bijenpest, het vuilbroed?
Op 't „sportveld" der imkerij ziet men soms tegenstrijdige zaken. De imker schrijft boeken vol, neemt proeven om op natuurlijke wijze, volgens selectie, het bijenras te verbeteren en ..... gaat voetstoots, in navolging van anderen op kunstmatige en ruwe wijze zijn bijenras verzwakken, door een voortdurend gebruik van vergiften.
T.C. HOOTSEN.