Bevordering van kruisbestuiving.
Dr. Minderhoud heeft ons geleerd, dat, wanneer de bijen op een bepaalde plaats over voldoende voedsel beschikken, ze per vliegdag zich slechts over een kleine oppervlakte verplaatsen. Onze fruittelers hebben daar terdege rekening mee te houden en doen dat de laatste jaren ook zeer sterk, door de soorten, die gelijk bloeien en elkaar bestuiven, dicht bij elkaar te poten. In oudere aanplantingen is echter aan deze eisen voor een goede bestuiving maar al te vaak niet voldaan, zodat onze bijen daar niet aan de hoge verwachtingen, die wij er van koesteren, kunnen voldoen. Door omenten kunnen wij vaak hierin verbetering brengen, maar ieder gaat hier niet zo spoedig toe over.
Ir. Van der Kroft heeft er in de Nieuwe Veldbode op gewezen, dat in sommige gevallen een betere vruchtzetting is te krijgen door in bepaalde bomen bussen te hangen, waarin bloeiende takken gezet worden van een soort, die een goede bestuiver is voor de betrokken boom.
Ook in een der laatste nummers van De Tuinderij wordt er een artikel aan gewijd. Hierin wordt o.m. aanbevolen om voor de bijenstand een emmer te plaatsen, die gevuld is met bloeiende appel- en peretakken van verschillende soorten, om daardoor een betere vruchtzetting te verkrijgen bij onze soorten, die kruisbestuiving nodig hebben.
Nu is dit een goedkoop en gemakkelijk middel, als we de takken van goede bestuivers bij de hand hebben. Het is echter heel moeilijk te controleren of we hiermee succes hebben. Als regel zullen onze imkers alleen kunnen nagaan of uitvliegende- of thuiskomende bijen op de bloeiende takken neerstrijken.
Daarom zou ik aan onze voorlichters, die de gedragingen van onze bijen zo goed kennen, willen vragen wat zij van deze hulpmethode, want dat zal het toch altijd blijven, denken. Zij zullen er onze bijenhouders-fruitkwekers ten zeerste mee verplichten.
KLAASWAAL, J. WITTE.