Giftige Honing
Door een uitgebreid onderzoek van Duitse en Engelse onderzoekers over giftige honing is het bewijs geleverd, dat deze honing afkomstig is van de plant Trepetaleia. De vorm der bloemen doet denken aan die van de Cletra, zij is na verwant aan de Erica. De smaak van de honing is scherp, verwekt hoesten bij het doorslikken en neiging tot braken, hartkloppingen en verslapping der spieren zijn er het gevolg van. Herstel volgt spoedig, uiterlijk in een paar dagen, sterfgevallen komen niet voor. De verschijnselen doen denken aan het verhaal van Xenophon, toen hij met zijn leger Trébisonde in Klein Azië bereikt had, zie D III N. 20 Tome I Page 352. Beschuldigd werd toen de Rhododendron ponticum; maar de honing van deze Rhododendron is niet giftig, ook niet van de Monnikskap (Aconitum) en de Doornappel (Datura Stramonium). Ik deel dit alleen mede, omdat het mij zo onbegrijpelijk voorkwam, dat een Rhododendron-soort van de bergen vergiftige honing zou kunnen geven, immers daar is deze plant de voornaamste drachtplant. Zie S. 64 jaargang 1928 van die Deutsche Illustrierte Bienenzeitung VIII N. 35. Toevallig waren bij een bezoek van een aantal imkers uit Haarlem een aantal bijen op de bloemen van een Euphorbia (Wolfsmelk) met wit gekleurde melksap, een van onze giftige planten (er zijn 16 soorten van in de Flora van Heukels). Dit was mij reeds een paar dagen opgevallen, de plant stond in het Arboretum, nu kreeg ik meerdere getuigen er van. Vergiftiging door honing kwam voor zover mij bekend niet voor, toch zijn er wel inlandse vergiftige planten, de Tripetaleia schijnt een uitzondering te maken.
L. J. VAN RHIJN.