Het Internationale Congres voor Bijenteelt te Zürich.
Door het lezen en bestuderen van buitenlandse tijdschriften en boeken kan men zich op de hoogte stellen van de bijenteelt in andere landen en zich een beeld vormen van de daar heersende toestanden en van de bereikte resultaten. Men kan over bepaalde onderwerpen corresponderen met imkers en deskundigen op het gebied der bijenteelt in het buitenland en gedachten en ervaringen uitwisselen, om op deze wijze inzicht te krijgen in de door anderen toegepaste bedrijfsmethoden, methoden van onderzoek enz., dit alles met het doel medewerking te verlenen aan de pogingen de bijenteelt in eigen land op een hoger peil te brengen.
Bij deze wijze van communicatie ontbreekt echter het persoonlijk contact, dat dikwijls van zo groot belang kan zijn, terwijl bovendien bij de schriftelijke behandeling van een onderwerp allerlei details
moeten worden verwaarloosd, die in het belang van een juist inzicht in de betreffende aangelegenheid van grote waarde kunnen zijn.
Het zal den lezer duidelijk zijn, dat als aanvulling naast het schriftelijk contact, het houden van congressen buitengewoon nuttig moet werken. Men ontmoet mensen, die men tot dusverre alleen van naam kende door hun werk, men spreekt oude bekenden, die men vroeger reeds ontmoette en men komt met allerlei nieuwe onderwerpen in aanraking. Daarnaast krijgt men de gelegenheid om op een degelijke wijze kennis te maken met de bijenteelt van het land, waar het congres wordt gehouden. Dit alles kwam bij het Internationale Congres voor Bijenteelt te Zürich wel zeer tot zijn recht.
Het Congres duurde drie dagen en was als volgt ingedeeld
1e dag des morgens: Inleiding over biologie en ziekten van de bij.
des namiddags: Boottocht naar het naburige Rapperswil.
2e dag des morgens: Inleiding over koninginneteelt, rassenteelt en zwermen.
des namiddags: Bezoek aan de Zwitserse Nationale Tentoonstelling en vertoning van Bijenfilms.
3e dag des morgens: Inleiding over honing en bijenplanten.
des namiddags: Bezoek aan de bijenstand van de landbouwschool "Strickhof" en sluiting van het Congres.
In het programma was aangekondigd, dat iedere inleiding een kwartier zou duren; de eerste dag hielden de sprekers zich hieraan niet, de tijden werden overschreden, zodat de congresleiding zich genoodzaakt zag de beide volgende dagen de inleiders door middel van een belletje er op attent te maken, dat hun tijd bijna verstreken was.
Wegens tijdgebrek konden geen discussies worden gehouden, of vragen worden gesteld, hetgeen zeer te betreuren was, daar ongetwijfeld bepaalde onderdelen, die door de sprekers nu slechts werden aangeduid, dan nader hadden kunnen worden toegelicht en besproken. Gedeeltelijk werd dit bezwaar opgeheven, doordat men des namiddags en ook na afloop van het Congres te Liebefeld-Bern ruimschoots gelegenheid had met de sprekers in contact te komen.
(Wordt vervolgd.)