Mieren verdelgen.
Mieren zijn uiterst nuttige diertjes, een enkele keer schadelijk, maar ik heb ze toch liever niet bij honderden in de bijenkasten.
Toen onder deze dan ook een betonnen vloer zou komen, deed mijn Indische ondervinding mij aanstonds besluiten, daarin rondom een gootje te laten aanbrengen, met water gevuld. Te voren had ik reeds een proef genomen met het plaatsen van de pooten der onderstellen in bloempotschaaltjes met water. Kasten met etenswaren stonden in mijn tijd in Indië met de pooten in potjes, vol water alleen, of vermengd met carbol. De suikerpot op tafel prijkte in een kommetje met water. Ada goela, ada semoet, zegt een Maleisch spreekwoord: waar suiker is, zijn mieren. Omgeven door struikgewas en dennenbosch met een grasperk vóór de stal, krioelden mijn kasten soms van de mieren, vooral van het kleine grut, als de gele weidemier enz. De schaaltjes zijn in de zomer echter te gauw leeg en in het gootje vooral verdronken honderden bijen; dus werd de sloot gedempt.
Van mijn leermeester in de imkerij kreeg ik het middel: 10 o.h. vruchtencarboleum in water rondom de kasten gieten; om elke kast afzonderlijk of om alle samen een streep. Dat helpt uitstekend en ieder imker kan er gemakkelijk aankomen. Doch als bezwaar moet gelden, dat hij het niet kan gebruiken in boomgaarden. Het gras gaat onherroepelijk dood en komt die zomer niet meer terug; bij mij zelfs niet het jaar daarna. Waar de kasten gestaan hadden, moest ik opnieuw zaaien. Uitzien naar andere middelen, even afdoend, was de eisch. Vele heb ik er beproefd, maar het allerbest bevind ik mij sinds eenige jaren bij rodax, dat elke drogist leveren kan binnen een paar dagen, zoo hij het niet in voorraad heeft. Volgens de gebruiksaanwijzing is het ook een uitstekend middel tegen vliegen, kakkerlakken enz. De prijs is nog al hoog; maar een klein fleschje van f 0,75 bevat ruim genoeg, om een 20-tal kasten gedurende drie jaren mierenvrij te houden. Neem een plat blikken doosje - het kleinste is nog groot genoeg - b.v. een Wybertdoosje, steek met een els in de opstaande rand, vlak boven de bodem, eenige gaatjes, en breng er met het sponsje, aan de kurk bevestigd, een paar druppels in, aan de rand tegenover de gaatjes. Geen bij kan er aankomen en het doosje kan overal staan; onder het kussen, buiten voor de kast, of zelfs op de vliegplank, maar dan zoo natuurlijk, dat de druppels niet naar de gaatjes vloeien. Na 1 of 2 dagen is er geen mier meer te bekennen, ook als 100-den tevoren bij opening van de kast wegsnelden met poppen, zgn. miereneieren. De werksters voederen moeren en larven met rodax en dood zijn ze. Bij mijn eerste bezoek aan fruit of hei (zij staan slechts een km. of 10 hier vandaan) krijgen de kasten met mieren elk een doosje; bij een tweede bezoek vind ik er dan gewoonlijk nergens meer. Als de ondervinding geleerd heeft, dat er veel mieren voorkomen, zou ik voor grooter afstanden aanraden bij voorbaat elke kast of korf van een doosje te voorzien. Rodax blijft maanden lang goed, al wordt het wat taaier.
Een goedkooper middel, dat ik echter tot heden niet toepaste, las ik in L'Apiculture Francaise, 1936: een handvol bladeren van het gewone boerenwormkruid, bij voorkeur versche, maar ook gedroogde, in hun geheel of tot poeder gewreven, worden op de dekplaat van de kast gelegd. De mieren verdwijnen voor de geur en komen niet meer terug. Misschien wil iemand ook een proef nemen met kamfer, eenige maanden later in hetzelfde tijdschrift aanbevolen. Strooi een beetje daarvan op dekplaat of dekkleedje. Ik hoop dat zij beter voldoen dan het volgende, ook in '36 gelezen in La Nature. De vloeistof van Fowler (niet van Frowl), in een apotheek te krijgen en vergiftig, omdat er rattenkruid in voorkomt, druppelen op een blokje suiker, totdat dit in stroop overgaat. (ik roerde gewone suiker tot een papje, niet te dun). Er staat nog bij: gaan de mieren er niet alle van dood, dan was er niet genoeg stroop. De ondervinding leerde mij, dat het wel helpt, maar in de verste verte niet op kan tegen rodax. Het zou kunnen, dat mierenverdelgers in het buitenland beter slaagden.
Dr. L. Peeters S.J.