Richtlijnen voor plaatsing van bijenvolken

Samenvatting

Kennis - In Nederland zien we dat honingbijen steeds vaker worden geweerd uit beschermde (natuur) gebieden, schrijven De Groot en Roessink van Wageningen Environmental Research over de haalbaarheid van richtlijnen in hun rapport WENR 3185. Hierbij is vaak het argument dat er concurrentie om voedselbronnen optreedt tussen honingbijen en wilde bijen. Men neemt dan aan dat de wilde bij in deze concurrentiestrijd de verliezer is en concurrentie dus moet worden voorkomen. Het komt echter geregeld voor dat bewijzen dat honingbijen een negatief effect hebben op wilde bestuivende insecten onvolledig zijn en beperkende richtlijnen meer een symbolische daad zijn (Kleijn e.a., 2018). De interactie is gewoonlijk complexer dan concurrentie om voedselbronnen alleen. Een belangrijke speler in het veld van maatregelen is het maaibeleid van de overheid en de manier waarop dit wordt aanbesteed. Goedkoop met een klepelmaaier over de dijken gaan is in die gevallen vaak duurkoop. Veel nesten van wilde bijen worden daarmee kapot gemaakt. Een tweede belangrijke speler in het complexe veld is de samenstelling van het landschap. Die is namelijk in belangrijke mate bepalend voor het verloop van de interactie.